W odporności przeciwnowotworowej wyróżniamy odporność komórkową, odporność humoralną oraz odpowiedź komórkową, zależną od przeciwciał. Odporność komórkowa polega na bezpośrednim cytotoksycznym działaniu aktywnych immunologicznie limfocytów na komórki nowotworowe. Odgrywa ona największą rolę w immunologicznej reakcji skierowanej przeciw nowotworom. Wiele przemawia za tym, że odporność humoralna nie bierze udziału w niszczeniu komórek nowotworowych. Przeciwnie, wysoki poziom krążących przeciwciał może nawet pobudzać nowotwór do wzrostu. Zjawisko to wiąże się z tworzeniem kompleksów antygen-przeciw- ciało^przez krążące przeciwciała łączące się z antygenami nowotworowymi. Kompleksy te z jednej strony mogą zablokować antygeny na powierzchni komórek nowotworowych, co uniemożliwia rozpoznanie tych komórek przez limfocyty odpornościowe oraz wyzwalanie przez tak zablokowane komórki nowotworowe dalszej reakcji immunologicznej, prowadzącej do powstawania aktywnych immunologicznie limfocytów. Z drugiej strony mogą one zablokować na powierzchni limfocytów receptory, potrzebne do rozpoznania komórek nowotworowych. W ten sposób cytotoksyczna funkcja immunologicznie aktywnych limfocytów zostaje unieszkodliwiona.